Bitwa między polskimi podatnikami, polskimi organami podatkowymi i polskimi sądami administracyjnymi w sprawie look-through approach (LTA) trwa i nie zamierza się skończyć.
W jednym z najnowszych wyroków Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydał wyrok potwierdzający, że stosowanie podejścia look-through (LTA) jest zgodne z polskimi przepisami podatkowymi (wyrok z dnia 3 stycznia 2025 r., sygn. akt III SA/Wa 2385/24). To kolejny wyrok polskich sądów podatkowych potwierdzająca, że LTA powinno mieć zastosowanie do wypłat dywidend, odsetek i należności licencyjnych, zgodnie z wcześniejszym orzecznictwem (w tym chociażby wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 marca 2015 r. sygn. akt II FSK 215/13).
7 lutego 2025 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej opublikował kolejną indywidualną interpretację podatkową, odmawiającą prawa do zastosowania LTA w odniesieniu do odsetek wypłacanych podmiotowi holenderskiemu z amerykańskim ostatecznym właścicielem rzeczywistym (0111-KDIB1-1.4010.652.2024.1.SG). Podobne stanowisko zostało zaprezentowane w opublikowanej kilka dni później interpretacji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.647.2024.1.BJ) dotyczącej wypłaty odsetek na rzecz wspólnika podatnika, który to wspólnik zorganizował finansowanie od podmiotów zewnętrznych na potrzeby przeprowadzenia akwizycji w Polsce.
Interpretacje wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej stoją w sprzeczności nie tylko z niemal jednogłośnym stanowiskiem polskich sądów administracyjnych, ale także z podejściem prezentowanym przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej do 2023 roku.
Kto ostatecznie wygra tę bitwę między polskimi organami podatkowymi a polskimi podatnikami i sądami podatkowymi? Najprawdopodobniej ci drudzy. Jednak cena tego sporu to niepewność biznesowa oraz strata czasu i pieniędzy wszystkich zaangażowanych stron.
Krótko o koncepcji look-through approach: jest ona stosowana w kontekście płatności dywidend, należności licencyjnych i odsetek między podatnikami z różnych krajów. LTA pozwala na zastosowanie preferencji podatkowych (obniżonych stawek podatku lub zwolnień) w zakresie podatku u źródła w odniesieniu do rzeczywistego właściciela płatności – niezależnie od tego, czy jest on jej bezpośrednim odbiorcą.
Jeśli LTA nie może zostać zastosowane, podatek u źródła musi zostać w pełni pobrany od płatności na rzecz odbiorcy, który nie spełnia kryteriów rzeczywistego właściciela. W praktyce odmowa prawa do stosowania LTA oznacza, że struktury holdingowe są narażone na dodatkowe obciążenia podatkowe wynikające z zastosowania standardowych stawek podatku u źródła.
